„Ile masz lat?”
Niedawno skończyłam … i tak, robię tu krótką pauzę, bo naprawę za każdym razem kiedy ktoś zapyta mnie „Natalia, ile Ty właściwie masz lat?”, muszę się poważnie zastanowić i wzbić na wyżyny swoich matematycznych umiejętności.
Wiek to tylko liczba? Wiek to tylko liczba!
Teraz wiem, ile prawdy kryje się w stwierdzeniu „wiek to tylko liczba”, liczba, która nic nie znaczy, a jednocześnie (dla niektórych) liczba mająca ogromną moc.
Moc ograniczania, tworzenia barier i wznoszenia absurdalnych granic …
Dla mnie zdanie „w pewnym wieku to już nie wypada” nie istnieje, bo dla mnie nie wypada być jedynie gburem, chamem i leniwcem.
(Nie to żebym miała coś do leniwców, które uwielbiam).
Po trzydziestce…
Szczerze… nigdy wcześniej, nie czułam się pewniejsza siebie i silniejsza. Nigdy nie czułam się tak dobrze w swoim ciele, które akceptuję, bo ciężko pracuję nad tym, żeby wyglądało tak, jak wygląda i żeby było nienagannie działającą maszyną.
(O tym jak dbam o formę przez cały rok, nie tylko do lata przeczytasz w artykule „zgrabna sylwetka„).
Pewność siebie a wiek…
Może to zabrzmi dziwnie, choć czuję, że wiele pań się ze mną utożsami, ale swego czasu, do pewnego wieku nie mogłam wyjść z domu bez makijażu.
Czułam się niepewna, brzydka, naga i poniekąd bezbronna.
Być może ta niepewność wzięła się z tego, że sporą część mojego życia zmagałam się z trądzikiem.
Dziś wreszcie wiem i rozumiem. Jestem świadoma swojej kobiecości, wiem, co lubię, wiem, co mi służy.
Świadoma Kobieta po trzydziestce
Wiem doskonale, po czym czuję się dobrze i działam na wysokich obrotach a czego mam unikać, bo sprawia, że pojawia się mentalny zjazd i stany depresyjne.
Wiem, że nie muszę się nikomu przypodobać i mogę robić wyłącznie to, co jest zgodne z własnym sumieniem (pełna wrażliwości, wypełniona empatią i miłością do innych).
Wiem, że toksyczni ludzie są tak samo trujący jak toksyczne jedzenie.
Że lepiej mieć jednego prawdziwego przyjaciela niż 199 nieprawdziwych.
Wiem, że ludzie mogą ranić słowem i wiem, że czasami trzeba odpuścić, zapomnieć i iść dalej, żegnając pewien etap, czekając jednocześnie na ten kolejny.
Wiem, że…
Wiem, że dobrze jest się zmieniać, rozwijać a edukacja, świadomość swoich emocji, uczenie się siebie, zdobywanie nowych umiejętności są najważniejsze.
Wiem, że ważne są chwile, momenty i wspomnienia, nie rzeczy.
Wiem, że trzeba stawiać sobie ambitne cele i zadania, bo tylko z rzeczy trudnych powstają rzeczy wielkie.
Wiem, żeby nie żałować, a każdym błąd to lekcja, nie porażka.
Wiem, że nienawiść i zazdrość to dwie najgorsze emocje i „All you need is love”.
Wiem, jaka jest moja pasja, odnalazłam cel, do którego dążę.
Kocham i jestem kochana.
Wiem też, że popełniam błędy, potykam się i gubię, ale za każdym razem staję na nogi silniejsza i ostatecznie wbiegam na właściwe tory.
Starość, dorosłość, nowy rozdział
Pamiętam, jak będąc w liceum, spoglądałam razem z przyjaciółmi za ogrodzenie szkoły.
Wiedzieliśmy przechodzących w pośpiechu dorosłych, patrzeliśmy na rodziców naszych i naszych znajomych, którzy mieli wówczas około 30 lat.
Mówiliśmy do sobie „wow, ciekawe jak ja będę wyglądała w ich wieku”, „ej będziesz miał wąsa jak twój stary”… praca, teczka, piątka dzieci,
Starzy …
Wtedy dorosłość oznaczała dla mnie starość, stabilność, etat, mieszkanie, schabowy i rosół w niedziele, mocno zakrapianą uroczystość rodzinną, wąs i suknię do kostek.
Dziś dorosłość to dla mnie początek.
Początek nowego, pełnego wrażeń i przygód, świadomego, pięknego życia i nie mogę doczekać się kolejnego rozdziału.
Mam na imię Natalia i mam 38 lat.
Jeśli interesuje Cię temat podróży i chcesz poznać wszystkie te cudowne miejsca z fotografii powyżej, zapraszam Cię serdecznie na blog podróżniczy, który prowadzę razem z moim mężem Łukaszem:)